Ben başkaları sayesinde ben oldum
Bugün Nil’in şu yazısını okudum gazetede. Buyrun siz de okuyun, sonra buraya geri dönün.
http://www.hurriyet.com.tr/magazin/yazarlar/17906254.asp?yazarid=113&gid=61
Okudunuz mu? Size de ilham gelmedi mi? Anlamışsınızdır, bana geldi.
Elbette olumsuz olarak da bizi biz yapan kişilerimiz de var ama ben hep iyi yönde olanları yazmak istedim. Olumsuz olanları kendinden saymak istemedi bünyem. (Örnek: Beni dersten bırakıp okulumu uzatan hocayım- yok ben almayayım)
Beni ben yapanları bir okuyun, belki sizin de içinizden yazmak gelir.
Ben annemin 24 yıldır bitip tükenmeyen sorularıma sabırla verdiği yanıtlarım…
Babasının “prenses” diye sevdiği her istediği yerine gelen bir kral kızıyım…
Kardeşimin ben ABD’ye giderken döktüğü gözyaşlarıyım…
Bıkmadan onlarca kez izlenmiş filmler, tekrar tekrar okunan kitaplarım ben.
Fırtınalı denizleri sakinleştiren, rüzgarıyla sarıp sarmalayan, beni güçlü kılan Doğa’yım…
Ailemin ilk göz ağrısı, gözlerinin yansımasıyım…
Farklı isim ve karakterlere sahip biyolojik olmayan kızkardeşlerimin üzüntü ve sevinçleriyim…
Yaptığım süprizler, gittiğim ülkeler, hayal ettiğim şehirler, dağınıklığımdaki düzenim ben.
Ben Merve. Bildiğiniz işte.
